بسم الله الرحمن الرحیم

لبه‌های روسری‌اش را زیرچانه به هم می‌رساند و با گیره‌ی پر از نگین به هم وصل می‌کند.تای چادر را باز و روی سرش مرتب می‌کند و آماده رفتن می‌شود. با خنده میگم: قربان سرت شوم،آخه این حریر ِگل دار که نشد چادر! رنگ و اندازه و مدل مانتو و روسری‌ات، همه مشخصه!...لبخند مهربونی میزنه و هیچی نمی‌گه! نفر سوم از دور می‌گه: چادر ِ مهمونیه خوب! حجاب زیر چادرش هم که خوبه تو کاسه‌ی داغتر از آش نشو لطفن!

چادر مهمونی (منظورم چادرهای رنگی که در مهمونی ها سر میکنیم نیستا منظورم چادر مشکی طرح دارهایی که برای رفتن به مهمونی سرمیکنند) ،پلوخوری یا مجلسی یا هر اسم دیگه‌ای که من نمی‌دونم و اهل ظرافت! بهتر می‌دانند،هیچ‌کدام را دوست ندارم، من همان چادر ِ یکدست مشکی و بدون گل و طرح برجسته‌ی براق، را دوست دارم، همان جنس چادری که روزگاری در کوچه‌ای خاکی شد....

نظرات شما عزیزان:

هانیه

ساعت13:45---19 آبان 1392

[وب سایت]

مطالبت عالی بود ...به منم حتما سر بزن و وبلاگت رو لینک کن این جور وبلاگا باید جهانی بشن

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: